Hydroizolacja podpłytkowa – kiedy i gdzie zastosować?

Właściwe wykonanie hydroizolacji podpłytkowej w łazience jest jednym z kluczowych elementów. Zapewnia trwałość podłogi oraz uniknięcie problemów związanych z przeciekami wody do pomieszczeń znajdujących się pod łazienką. W dalszej części artykułu przedstawimy co to jest hydroizolacja, dlaczego jest tak ważna oraz jakie materiały i techniki można wykorzystać do jej wykonania.

Czym jest i co to hydroizolacja podpłytkowa?

Hydroizolacja podpłytkowa to specjalna warstwa materiału, która jest umieszczana pomiędzy podłożem a płytkami ceramicznymi na podłodze łazienki. Jej celem jest ochrona podłoża przed wilgocią oraz wodą z prysznica czy wanny, która może przedostawać się przez fugi między płytkami ceramicznymi lub nieszczelności w połączeniach silikonu. Hydroizolacja podpłytkowa jest niezbędna w łazience, pralni, saunie itp. Wszędzie gdzie obecność wody jest na porządku dziennym.

Dlaczego hydroizolacja jest tak ważna?

Niedostateczna lub nieprawidłowo wykonana hydroizolacja podpłytkowa może prowadzić do wielu problemów, takich jak:

  • uszkodzenie podłoża, np. drewna, które jest podatne na korozję i gnicie pod wpływem wilgoci,
  • tworzenie się plam i grzybów na podłodze,
  • korozja elementów metalowych, np. rur, które są narażone na stały kontakt z wodą,
  • przedostawanie się wody do pomieszczeń znajdujących się pod łazienką, co może prowadzić do zalania pomieszczenia i uszkodzenia materiałów wykończeniowych, a nawet instalacji elektrycznej lub jej elementów.

Jakie materiały i techniki można wykorzystać do wykonania hydroizolacji podpłytkowej?

Na rynku dostępnych jest wiele różnych materiałów i technik, które można wykorzystać do wykonania hydroizolacji podpłytkowej. Warto jednak pamiętać, że wybór odpowiedniego materiału i techniki zależy przede wszystkim od indywidualnych potrzeb oraz charakterystyki pomieszczenia.

Najczęściej stosowanymi materiałami do hydroizolacji podpłytkowej są:

  1. Membrany hydroizolacyjne – są to elastyczne folie, które umieszcza się pod płytkami. Mogą być wykonane z różnych materiałów, np. z polietylenu, polipropylenu, PCV, EPDM czy kauczuku syntetycznego. Membrany hydroizolacyjne są łatwe w montażu i zapewniają skuteczną ochronę przed wilgocią.
  2. Zaprawy uszczelniające – to specjalne zaprawy, które stosuje się pod płytkami, aby zabezpieczyć powierzchnię przed wodą i wilgocią. Mogą być wykonane na bazie cementu lub żywic epoksydowych. Przykładem może być ATLAS Woder E.
  3. Pasty i płyny uszczelniające – są to preparaty w formie pasty lub płynu, które nakłada się na powierzchnię pod płytkami. Mogą być stosowane na różnych powierzchniach, np. betonowych, gipsowych czy drewnianych. Najczęściej wykorzystywane są na bazie żywic epoksydowych, poliuretanowych czy akrylowych.
  4. Mata izolacyjna – to materiał wykonany z włókien szklanych lub poliestrowych, który układa się na powierzchni pod płytkami. Mata izolacyjna zapobiega wnikaniu wody i wilgoci w głąb podłoża.
  5. Kombinacja materiałów – często hydroizolacja podpłytkowa wykonywana jest przez połączenie różnych materiałów, np. membrany hydroizolacyjnej z zaprawą uszczelniającą lub maty izolacyjnej z pastą uszczelniającą.

W przypadku wyboru materiału i techniki hydroizolacji podpłytkowej należy uwzględnić rodzaj podłoża, wilgotność i rodzaj użytkowania pomieszczenia. W celu uzyskania najlepszych efektów, zaleca się skorzystanie z usług profesjonalnego wykonawcy lub specjalisty w dziedzinie hydroizolacji. Na wizję lokalną z wyceną prac na terenie Warszawy i jej bliskich okolic możesz umówić się klikając zakładkę KONAKT z nowoczesnyremont.pl

Rodzaje tynków wewnętrznych

Tynki wewnętrzne są niezbędne do wykończenia ścian i sufitów w pomieszczeniach. Tynk pełni funkcję nie tylko estetyczną, ale również chroni powierzchnię przed uszkodzeniami i wpływem wilgoci. Istnieje wiele rodzajów tynków wewnętrznych, które różnią się składem, właściwościami oraz sposobem zastosowania.

Rodzaje tynków wewnętrznych

Jednym z najpopularniejszych rodzajów tynków wewnętrznych są tynki gipsowe np. firmy Kanuf. Wyróżniają się one łatwością aplikacji oraz doskonałymi właściwościami akustycznymi i termicznymi. Są one stosowane w pomieszczeniach suchych, takich jak sypialnie, pokoje dziennego użytku czy gabinety. Tynki gipsowe są również bardzo dobrze odporne na pękanie i odpryski.

Kolejnym rodzajem tynków wewnętrznych są tynki cementowo-wapienne. Składają się one z mieszaniny wapna i cementu, co daje im dużą wytrzymałość oraz odporność na wilgoć. Są one polecane do pomieszczeń o większej wilgotności, takich jak łazienki, kuchnie czy piwnice. Tynki cementowo-wapienne są również łatwe w aplikacji oraz charakteryzują się dużą trwałością.

Kolejna popularna kategoria tynków wewnętrznych to tynki mineralne . Zawierają one w swoim składzie naturalne składniki, takie jak wapno, piasek czy trawertyn. Są one bardzo wytrzymałe i odporne na uszkodzenia mechaniczne. Tynki mineralne są zazwyczaj stosowane w pomieszczeniach o większym natężeniu ruchu, takich jak korytarze, hale czy recepcje.

Tynki dekoracyjne to kolejna kategoria tynków wewnętrznych. Charakteryzują się one nie tylko funkcją ochronną, ale również estetyczną. Tynki dekoracyjne pozwalają na uzyskanie różnorodnych faktur, kolorów i wzorów. Są one idealne do wykończenia pomieszczeń, takich jak salony, restauracje czy hotele.

W ostatnich latach coraz popularniejsze stają się tynki akrylowe. Zawierają one w swoim składzie akrylowe dyspersje, które pozwala na łatwe ich rozprowadzenie na powierzchni. Tynki akrylowe charakteryzują się dużą odpornością na wilgoć i zabrudzenia, co czyni je idealnymi do stosowania w pomieszczeniach o większym natężeniu ruchu, takich jak biura czy szkoły.

Tynki gliniane to kolejny rodzaj tynku wewnętrznego, który w ostatnim czasie zyskuje coraz większą popularność wśród osób poszukujących naturalnych i ekologicznych materiałów wykończeniowych. Tynki gliniane wykonuje się z mieszanki gliny, piasku, wody oraz naturalnych dodatków, takich jak słoma czy wióry drewniane. Jednym z głównych zalet tynków glinianych jest ich wysoka zdolność do regulacji wilgotności powietrza w pomieszczeniach. Dzięki temu, że glina jest materiałem o właściwościach higroskopijnych, tzn. pochłaniających wilgoć i uwalniających ją wraz z zapotrzebowaniem powietrza, tynk ten pomaga utrzymać odpowiednią wilgotność w pomieszczeniu, co wpływa pozytywnie na komfort i zdrowie mieszkańców.

Jakie wyróżniamy kategorie tynków w standardzie wykończenia?

  • tynki surowe – pozaklasowe, niesklasyfikowane – kategorii 0.
  • tynki surowe wyrównane kielnią – kategorii I.
  • tynki surowe ciągane pacą, łatą tynkarską – kategorii Ia.
  • tynki pospolite dwuwarstwowe – kategorii II.
  • tynki pospolite trójwarstwowe – kategorii III.
  • tynki doborowe – kategorii IV jak tynki .

Przeczytaj też czy gładź gipsowa nadaje się bezpośrednio na beton!

Taras nad garażem krok po kroku.

glazurnik Warszawa

Prawidłowe wykonanie tarasu nad pomieszczeniem (nad stropodachem) wymaga precyzyjnego i dokładnego wykonania kilku warstw z różnych materiałów. Jednak poprawne ich wykonanie zapewni nam, że przez wiele lat nie będziemy mieli żadnych problemów z przeciekającym tarasem czy odpadającymi płytkami.

Krok 1 sposób montażu barierek

Barierki montowane mogą być od przodu/frontu elewacji lub od góry. Pierwsze rozwiązanie może okazać się droższe, ale jest lepsze. Ponieważ ułatwi to nam montaż okładziny, a co za tym idzie ustrzeże nas przed błędami które łatwo popełnić.

Jeżeli barierki montowane mamy od góry. Musimy dobrze wyizolować mocowania odpowiednimi materiałami do dylatowania. Trzeba też przykleić folię do uchwytów barierki, a w przypadku warstwy dociskowej należy pamiętać o zapewnieniu dylatacji wokół mocowań. Zwróćmy także uwagę na wypełnienie ich materiałem zapewniającym trwałą elastyczność. Mogą być to produkty Atlas lub Sika np. Sikaflex lub inne wysokiej jakości produkty dostępne na rynku.

Krok 2 właściwy spadek

Bardzo ważne jest zrobienie odpowiednich spadków – min 2% w kierunku w którym woda ma spływać. Spadek można wykonać zaprawami cienkowarstwowymi o dobrej przyczepności. Mogą to być produkty typu ZW330 Atlas.

W przypadku barierek mocowanych od góry to właśnie teraz montujemy uchwyty do barierki.

Krok 3 warstwa paroizolacyjna

Warstwę paroizolacyjną wykonać możemy z papy z aluminium, 2-składkinową masą bitumiczną lub hydroizolacją.

Zadaniem tej warstwy jest zatrzymanie pary. Trzeba uważać przy zastosowaniu hydroizolacji ponieważ większość szlamów hydroizolacyjnych nie spełnia odpowiednich parametrów technicznych. Warstwę paroizolacyjną wywijamy na ścianę z zakładem minimum 30cm. Narożniki zbroimy paskiem z włókniny.

Krok 4 termoizolacja

Całość tarasu wykładamy warstwą termoizolacji w postaci styropianu/styroduru XPS/EPS o minimalnej wytrzymałości na ściskanie przy 10% odkształceniu – 300 kPa. Grubość tej warstwy to najlepiej około 10cm.

Krok 5 warstwa poślizgowa

Układamy folię PE jako warstwę poślizgową oraz stanowiącą warstwę hydroizolacyjną dla warstwy dociskowej zabezpieczającą jednocześnie przez zbyt szybkim oddawaniem wilgoci z jastrychu.

Krok 6 warstwa dociskowa

Wykonujemy warstwę dociskową o grubość minimum 50mm, najlepiej 60-70mm ze zbrojeniem. Całość dylatowana po obwodzie oraz w miejscu styku z barierkami w przypadku barierek montowanych od góry.

Przy tarasie o powierzchni powyżej 8m2 musisz wykonać musimy również dylatacje w samej warstwie, tak aby nie było pól większych niż 8m2. Do mieszanki betonowej możemy sobie dodać specjalnego preparatu blokującego wodę.

Krok 7 hydroizolacja podpłytkowa

Pierwszym etapem warstwy wykończeniowej tarasu jest wykonanie dwuskładnikowej hydroizolacji aplikowanej bezpośrednio pod zaprawę klejową do płytek. Może to być np. Atlas Woder Duo. Pierwszą warstwę izolacji dobrze musimy wetrzeć pędzlem, a drugą nałożyć grubszą zacierając pacą stalową.

Krok 8 montaż płytek/deski

W zależności od wyboru rodzaju wykończenia jeśli będzie to deska tarasowa czy układane płytki na klej musimy zwrócić uwagę by wykonać ten krok bardzo starannie. W przypadku okładziny z płytek musimy zastosować klej wysoko elastyczny o parametrach klasy C2. Fugi wykonujemy grube na minimum 3/4 grubości płytek. Fuga musi być o właściwościach odpowiadających trudnym warunkom panującym na tarasie.

Przeczytaj koniecznie jaką dobrać szerokość fugi? Fuga wąska czy szeroka?