Hydroizolacja podpłytkowa – kiedy i gdzie zastosować?

Właściwe wykonanie hydroizolacji podpłytkowej w łazience jest jednym z kluczowych elementów. Zapewnia trwałość podłogi oraz uniknięcie problemów związanych z przeciekami wody do pomieszczeń znajdujących się pod łazienką. W dalszej części artykułu przedstawimy co to jest hydroizolacja, dlaczego jest tak ważna oraz jakie materiały i techniki można wykorzystać do jej wykonania.

Czym jest i co to hydroizolacja podpłytkowa?

Hydroizolacja podpłytkowa to specjalna warstwa materiału, która jest umieszczana pomiędzy podłożem a płytkami ceramicznymi na podłodze łazienki. Jej celem jest ochrona podłoża przed wilgocią oraz wodą z prysznica czy wanny, która może przedostawać się przez fugi między płytkami ceramicznymi lub nieszczelności w połączeniach silikonu. Hydroizolacja podpłytkowa jest niezbędna w łazience, pralni, saunie itp. Wszędzie gdzie obecność wody jest na porządku dziennym.

Dlaczego hydroizolacja jest tak ważna?

Niedostateczna lub nieprawidłowo wykonana hydroizolacja podpłytkowa może prowadzić do wielu problemów, takich jak:

  • uszkodzenie podłoża, np. drewna, które jest podatne na korozję i gnicie pod wpływem wilgoci,
  • tworzenie się plam i grzybów na podłodze,
  • korozja elementów metalowych, np. rur, które są narażone na stały kontakt z wodą,
  • przedostawanie się wody do pomieszczeń znajdujących się pod łazienką, co może prowadzić do zalania pomieszczenia i uszkodzenia materiałów wykończeniowych, a nawet instalacji elektrycznej lub jej elementów.

Jakie materiały i techniki można wykorzystać do wykonania hydroizolacji podpłytkowej?

Na rynku dostępnych jest wiele różnych materiałów i technik, które można wykorzystać do wykonania hydroizolacji podpłytkowej. Warto jednak pamiętać, że wybór odpowiedniego materiału i techniki zależy przede wszystkim od indywidualnych potrzeb oraz charakterystyki pomieszczenia.

Najczęściej stosowanymi materiałami do hydroizolacji podpłytkowej są:

  1. Membrany hydroizolacyjne – są to elastyczne folie, które umieszcza się pod płytkami. Mogą być wykonane z różnych materiałów, np. z polietylenu, polipropylenu, PCV, EPDM czy kauczuku syntetycznego. Membrany hydroizolacyjne są łatwe w montażu i zapewniają skuteczną ochronę przed wilgocią.
  2. Zaprawy uszczelniające – to specjalne zaprawy, które stosuje się pod płytkami, aby zabezpieczyć powierzchnię przed wodą i wilgocią. Mogą być wykonane na bazie cementu lub żywic epoksydowych. Przykładem może być ATLAS Woder E.
  3. Pasty i płyny uszczelniające – są to preparaty w formie pasty lub płynu, które nakłada się na powierzchnię pod płytkami. Mogą być stosowane na różnych powierzchniach, np. betonowych, gipsowych czy drewnianych. Najczęściej wykorzystywane są na bazie żywic epoksydowych, poliuretanowych czy akrylowych.
  4. Mata izolacyjna – to materiał wykonany z włókien szklanych lub poliestrowych, który układa się na powierzchni pod płytkami. Mata izolacyjna zapobiega wnikaniu wody i wilgoci w głąb podłoża.
  5. Kombinacja materiałów – często hydroizolacja podpłytkowa wykonywana jest przez połączenie różnych materiałów, np. membrany hydroizolacyjnej z zaprawą uszczelniającą lub maty izolacyjnej z pastą uszczelniającą.

W przypadku wyboru materiału i techniki hydroizolacji podpłytkowej należy uwzględnić rodzaj podłoża, wilgotność i rodzaj użytkowania pomieszczenia. W celu uzyskania najlepszych efektów, zaleca się skorzystanie z usług profesjonalnego wykonawcy lub specjalisty w dziedzinie hydroizolacji. Na wizję lokalną z wyceną prac na terenie Warszawy i jej bliskich okolic możesz umówić się klikając zakładkę KONAKT z nowoczesnyremont.pl

Taras nad garażem krok po kroku.

glazurnik Warszawa

Prawidłowe wykonanie tarasu nad pomieszczeniem (nad stropodachem) wymaga precyzyjnego i dokładnego wykonania kilku warstw z różnych materiałów. Jednak poprawne ich wykonanie zapewni nam, że przez wiele lat nie będziemy mieli żadnych problemów z przeciekającym tarasem czy odpadającymi płytkami.

Krok 1 sposób montażu barierek

Barierki montowane mogą być od przodu/frontu elewacji lub od góry. Pierwsze rozwiązanie może okazać się droższe, ale jest lepsze. Ponieważ ułatwi to nam montaż okładziny, a co za tym idzie ustrzeże nas przed błędami które łatwo popełnić.

Jeżeli barierki montowane mamy od góry. Musimy dobrze wyizolować mocowania odpowiednimi materiałami do dylatowania. Trzeba też przykleić folię do uchwytów barierki, a w przypadku warstwy dociskowej należy pamiętać o zapewnieniu dylatacji wokół mocowań. Zwróćmy także uwagę na wypełnienie ich materiałem zapewniającym trwałą elastyczność. Mogą być to produkty Atlas lub Sika np. Sikaflex lub inne wysokiej jakości produkty dostępne na rynku.

Krok 2 właściwy spadek

Bardzo ważne jest zrobienie odpowiednich spadków – min 2% w kierunku w którym woda ma spływać. Spadek można wykonać zaprawami cienkowarstwowymi o dobrej przyczepności. Mogą to być produkty typu ZW330 Atlas.

W przypadku barierek mocowanych od góry to właśnie teraz montujemy uchwyty do barierki.

Krok 3 warstwa paroizolacyjna

Warstwę paroizolacyjną wykonać możemy z papy z aluminium, 2-składkinową masą bitumiczną lub hydroizolacją.

Zadaniem tej warstwy jest zatrzymanie pary. Trzeba uważać przy zastosowaniu hydroizolacji ponieważ większość szlamów hydroizolacyjnych nie spełnia odpowiednich parametrów technicznych. Warstwę paroizolacyjną wywijamy na ścianę z zakładem minimum 30cm. Narożniki zbroimy paskiem z włókniny.

Krok 4 termoizolacja

Całość tarasu wykładamy warstwą termoizolacji w postaci styropianu/styroduru XPS/EPS o minimalnej wytrzymałości na ściskanie przy 10% odkształceniu – 300 kPa. Grubość tej warstwy to najlepiej około 10cm.

Krok 5 warstwa poślizgowa

Układamy folię PE jako warstwę poślizgową oraz stanowiącą warstwę hydroizolacyjną dla warstwy dociskowej zabezpieczającą jednocześnie przez zbyt szybkim oddawaniem wilgoci z jastrychu.

Krok 6 warstwa dociskowa

Wykonujemy warstwę dociskową o grubość minimum 50mm, najlepiej 60-70mm ze zbrojeniem. Całość dylatowana po obwodzie oraz w miejscu styku z barierkami w przypadku barierek montowanych od góry.

Przy tarasie o powierzchni powyżej 8m2 musisz wykonać musimy również dylatacje w samej warstwie, tak aby nie było pól większych niż 8m2. Do mieszanki betonowej możemy sobie dodać specjalnego preparatu blokującego wodę.

Krok 7 hydroizolacja podpłytkowa

Pierwszym etapem warstwy wykończeniowej tarasu jest wykonanie dwuskładnikowej hydroizolacji aplikowanej bezpośrednio pod zaprawę klejową do płytek. Może to być np. Atlas Woder Duo. Pierwszą warstwę izolacji dobrze musimy wetrzeć pędzlem, a drugą nałożyć grubszą zacierając pacą stalową.

Krok 8 montaż płytek/deski

W zależności od wyboru rodzaju wykończenia jeśli będzie to deska tarasowa czy układane płytki na klej musimy zwrócić uwagę by wykonać ten krok bardzo starannie. W przypadku okładziny z płytek musimy zastosować klej wysoko elastyczny o parametrach klasy C2. Fugi wykonujemy grube na minimum 3/4 grubości płytek. Fuga musi być o właściwościach odpowiadających trudnym warunkom panującym na tarasie.

Przeczytaj koniecznie jaką dobrać szerokość fugi? Fuga wąska czy szeroka?

Wylewki cementowe i anhydrytowe

wylewka warszawa
przygotowanie pod wylewkę

Przez ostatnie lata wylewki cementowe są najbardziej popularne. Jednak obecnie coraz częściej wykorzystuje się także wylewki anhydrytowe. Warto wiedzieć jakie są zalety i wady obu rozwiązań oraz jakie są konkretne rodzaje wylewek i o czym należy pamiętać podejmując decyzję o ich wyborze. 

Wylewki cementowe i anhydrytowe – charakterystyka 

Wylewki cementowe wiążą się z wieloma zaletami. Przede wszystkim są one bardzo odporne i można je stosunkowo łatwo wykonać. Wystarczy wykonać mieszankę cementu i piasku w proporcji 1:3 z dodatkiem wody. Warto zaznaczyć, że aby wykonać gładką i równą wylewkę należy zainwestować trochę czasu i pracy. Materiał naturalnie jest porowaty, a ręczne zacieranie może doprowadzić do powstania pustek powietrznych np. wokół rur czy innych instalacji, co znacznie obniża działanie ogrzewania podłogowego. Dlatego ważne jest zagęszczanie wylewki przy jej wykonaniu. Wylewki cementowe mogą przetrwać w nienaruszonym stanie przez naprawdę długi czas. Nadają się one świetnie do wszelkich obiektów użyteczności publicznych, szpitali zarówno do pomieszczeń mieszkalnych jak i budowlanych, czy handlowych. 

Z kolei wylewki anhydrytowe to idealne rozwiązanie, do pomieszczeń suchych np. salony, pokoje, przedpokoje itp. Nie są one odporne na działanie wody, co niewątpliwie jest ich dużą wadą. Nie nadają się one do łazienek, a tym bardziej na zewnątrz. W wylewce można zatopić ogrzewanie podłogowe, a na wylewkę można układać panele podłogowe, gres, parkiet. Wylewka jest zazwyczaj sprzedawana w gotowych workach, cechuje się dobrymi parametrami termoprzewodzącymi, a także ma sporą wytrzymałość. Wylewki anhydrytowe to wylewki samopoziomujące, po wyschnięciu tworzą gładką powierzchnię. Wykonanie takiej wylewki jest o wiele szybsze niż w przypadku wylewki cementowej. A właściwości samopoziomujące ułatwiają wykończenie. 

Klasy wylewek

  • Normy PN-EN 206-1 określają klasę odporności na ściskanie. Oznaczane symbolem składającym się z litery „C” i cyfr np. C10, C20, C25, C30, C35. Im większa wartość to tym wyższa wytrzymałość.
  • F4, F5, F6, F7 – to drugie określenia klasy wytrzymałości na zginanie. W uproszczeniu klasa ta określa całkowite odkształcenia elementu jako algebraiczną sumę odkształceń cząstkowych.

Jak wykonać wylewkę?

Przeprowadzając remont czy wykończenie i chcąc wykonać wylewkę cementową, warto wiedzieć jak najlepiej to wykonać. W pierwszej kolejności należy przygotować odpowiednio podłoże. Należy wyłożyć na nim folię o właściwościach parailozalcyjnych, a następnie przejść do wykonania zbrojenia. Siatki powinny być odpowiednio rozmieszczone. Ważne jest także wykonanie dylatacji obwodowej, a także dylatacji konstrukcyjnej.

Po przygotowaniu podłoża można przejść do wykonania masy cementowej. Jak wspomniano wcześniej, w tym celu należy zmieszać cement, piasek oraz wodę lub inne dodatki . Wszystko musi być w odpowiednich proporcjach w zależności od oczekiwanego parametru wytrzymałościowego. Najlepiej wylewkę mieszać w betoniarce lub kupić gotowy produkt. Przewożąc zaprawę z miejsca na miejsce, należy szczególnie zadbać o to, aby nie uszkodzić już wykonanego podłoża. Po wylaniu wylewki trzeba je zacierać, zwilżać wodą, a na końcu zabezpieczyć poprzez polewanie jej wodą przez kilka dni.

Chcąc wykonać wylewkę anhydrytową, należy przygotować podłoże, wyznaczyć odpowiednią ilość materiału, a także grubość wylewki. Następnie trzeba przygotować sztangi, zmieszać materiał i wylać go w wyznaczonym miejscu. Wylewka będzie twarda już drugiego dnia.

Co to jest chudziak?

Na koniec warto też wspomnieć co to jest chudziak.

Chudziak to nic innego jak beton podkładkowo – wyrównawczy, który charakteryzuje się dość niską wytrzymałością na ściskanie. Wykorzystuje się go niemal na każdej budowie, jako warstwę wylewaną pod fundamenty. Pozwala ona na ustabilizowanie podłoża. 

Robisz właśnie remont mieszkania? Zobacz koniecznie jak wykończyć narożniki płytek.