Poradnik malowania ścian i sufitów

malowanie mieszkania Warszawa
poradnik malowania mieszkania

Starannie pomalowane, czyste i gładkie ściany to podstawa aranżowania każdego wnętrza. Dobranie odpowiedniego koloru jest tak samo ważne, jak wybranie mebli i dodatków. Jednak samo pomalowanie ścian to nie wszystko – przed chwyceniem za pędzel należy wykonać szereg czynności i zebrać odpowiednie narzędzia, by mieć pewność, że praca przyniesie jak najlepszy efekt. Dlatego w przypadku takich zabiegów, jak malowanie mieszkania Warszawa zapewnia wszelkiego rodzaju profesjonalne usługi, a także narzędzia niezbędne do satysfakcjonująco wykonanej pracy.

Zabezpieczanie pomieszczenia

Przed rozpoczęciem jakichkolwiek prac należy zadbać o odpowiednie przygotowanie przestrzeni do pracy, w tym wszystkich mebli i elementów znajdujących się w pokoju. W tym celu należy zacząć od wyniesienia z pomieszczenia wszystkich przedmiotów, które łatwo przenosić. Jeśli z jakiegoś powodu nie chcemy wynosić ich z pokoju, można poukładać je w zamykanych szafkach.

Kolejnym krokiem jest zdjęcie firanek i, jeśli to możliwe, zdemontowanie gniazdek i przełączników świateł, jeśli nie, wystarczy zakryć je taśmą. Następnie należy zabezpieczyć powierzchnie pionowe i poziome, których nie da się wynieść z pokoju za pomocą szerokiej papierowej taśmy oraz folii malarskiej. W tym celu przesuwamy wszystkie meble na środek pokoju, a następnie przykrywamy folią i zabezpieczamy. Okna i drzwi zabezpieczamy w ten sam sposób, przyklejając folię do framug.

Taśmą zabezpieczamy także listwy podłogowe, pamiętając o jej dokładnym przyklejeniu, co później przekłada się na precyzyjne wykończenia ścian. Sama podłoga, najbardziej narażona na zabrudzenia powinna zostać zasłonięta. Można zdecydować się na rozłożenie zwykłych kartonów, gazet czy folii, jednak na rynku istnieją także różnego rodzaju profesjonalne włókniny okrywające wielokrotnego użytku, które można wykorzystać między innymi przy malowaniu i remontach. Krawędź pomiędzy ścianami a sufitem zwykle wystarczy zabezpieczyć paskiem szerokiej taśmy.

Odpowiednie narzędzia

Przygotowanie oraz malowanie ścian wymaga wyposażenia się w niezbędne narzędzia i materiały. Obecność wielu z nich jest zmienna i zależy od stanu w jakim znajdują się ściany. Oprócz wyżej wymienionych folii i taśmy należy zaopatrzyć się w wałki i pędzle malarskie. Wybór odpowiedniego tworzywa zależy od stanu ścian i rodzaju farby. Do farb wodorozcieńczalnych zalecany jest wałek z runa syntetycznego, natomiast wełniany dobrze sprawdza się przy farbach rozpuszczalnikowych. Długość runa zależy natomiast od podłoża – dłuższe sprawdza się zwykle lepiej na chropowatych nierównych powierzchniach, natomiast te o krótszym do powierzchni płaskich i dobrze przygotowanych.

Do trudno dostępnych miejsc dobrze jest zaopatrzyć się w mniejsze i większe pędzle malarskie – płaskie, do styków pomiędzy ścianami, oraz kątowe wykorzystywane najczęściej do pracy w okolicach grzejników i kaloryferów. Do równomiernego nabierania farby najlepszym narzędziem jest kuweta malarska, natomiast do mieszania koloru, zwłaszcza przy farb z pigmentem, przyda się mieszadełko. 

Przygotowanie ścian 

W zależności od stanu ścian, jeszcze przed malowaniem należy zająć się wszelkimi ubytkami i nierównościami, które mogłyby sprawić kłopot przy nakładaniu farby. Do tego potrzebne będzie kilka kolejnych narzędzi. Warto zacząć od usunięcia starej powłoki znajdującej się na ścianach. Jeśli mamy do czynienia z farbą wodoodporną najlepiej użyć emulsji lub preparatu usuwania farb, jeśli nie, wystarczy nawilżyć ścianę wodą i zeskrobać kolor szpachelką. Inną metodą jest starcie materiału papierem ściernym o dużej granulacji lub użycie szlifierki oscylacyjnej.

Niezależnie od wybranej metody trzeba pamiętać że jest to proces czasochłonny i wywołujący duże zapylenie powietrza, dlatego warto zaopatrzyć się w akcesoria chroniące twarz, jak okulary czy maseczka. Jeśli decydujemy się zostawić starą farbę, ściany koniecznie trzeba umyć, ponieważ wszelkie tłuste plamy i inne zabrudzenia źle wpłyną na przyczepność nowego koloru i spowodują jego odpadanie. Korzystamy wtedy z wody i specjalnego mydła malarskiego. Jeśli w którymś miejscu zauważyliśmy ognisko pleśni, trzeba sięgnąć także po środek grzybobójczy.

Wszelkie ubytki, nierówności czy szczeliny w ścianach należy przed malowaniem pokryć masą szpachlową, a po wyschnięciu zetrzeć papierem ściernym. Jeśli ściana jest nowa lub gdy zdecydowaliśmy się usunąć poprzednią powierzchnię, niezbędne jest gruntowanie ścian za pomocą jednego z dostępnych na rynku rodzajów gruntu. Natomiast jeśli poprzedni kolor zostaje na ścianach, można pominąć ten krok, a w zamian zastosować farbę podkładową, która wygładzi ścianę, zapewni lepszą przyczepność, a co najważniejsze, zapobiegnie prześwitywaniu poprzedniego, ciemniejszego koloru, jeśli zmieniamy go na jaśniejszy czy bardziej stonowany.

Malowanie

Najważniejsze przed samym malowaniem jest dobre wymieszanie farby w wiaderku za pomocą mieszadełka. Przy planowanym położeniu kilku warstw lub malowaniu w całości pędzlem, pierwszą warstwę można delikatnie rozcieńczyć z wodą. Rozpoczynając malowanie warto najpierw skupić się na wszelkich kantach, brzegach, winklach i łączeniach, a także miejscach trudno dostępnych i sięgnąć po małe, płaskie pędzle. Malując takie „granice” zmniejszymy ryzyko późniejszego zabrudzenia innych powierzchni. Na koniec, za pomocą dużych pędzli lub wałków pokrywamy resztę ścian. Dobre farby możemy zakupić w Flugger Farby.

Malując ściany należy pamiętać, by w jednym cyklu pociągać wałkiem w jednym kierunku – to znaczy albo poziomo, albo pionowo – co zapobiegnie powstawaniu nieestetycznych smug. Po skończonym malowaniu należy szybko usunąć wszelkie niedociągnięcia i wyczyścić zabrudzone miejsca, a następnie opuścić pomieszczenie na czas jego schnięcia. Podejmując się takiej pracy, można zdecydować się na działanie samemu, jednak do takiego  zabiegu, jak malowanie mieszkania Warszawa zapewnia wielu przeszkolonych specjalistów zapewniających swoje profesjonalne usługi.

Malujesz właśnie mieszkanie? Zobacz koniecznie jak Jak malować pokój by optycznie go powiększyć. A jeśli nie chcesz sam malować powierz to nam malowanie mieszkania Warszawa

Remont łazienki dofinansowany z PFRON – komu i na jakach warunkach przysługuje?

remont łazienki Warszawa
przykładowa aranżacja remontu łazienki

Osoba niepełnosprawna z ograniczeniami ruchowymi wymaga odpowiednio przygotowanej przestrzeni do życia. Zazwyczaj najwięcej barier architektonicznych można napotkać w łazience. Wiąże się to z koniecznością kapitalnego remontu łazienki. W tym przypadku możemy liczyć na dofinansowanie.

Komu przysługuje dofinansowanie na remont łazienki?

Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 25 czerwca 2002 r. określa rodzaje zadań powiatu, które mogą być finansowane ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. A także art. 35a ust. 1 pkt 7 lit. d ustawy o rehabilitacji określają szczegółowo warunki i kryteria dofinansowania likwidacji tzw. barier architektonicznych. Wyczytać można, że podstawowym kryterium jest obowiązek posiadania orzeczenia o niepełnosprawności i ewentualne orzeczenia pozostałych członków rodziny o niepełnosprawności. Ponadto w orzeczeniu musi się znaleźć dokument będący podstawą prawną do zameldowania w lokalu, w którym ma zostać przeprowadzony remont łazienki.

Więcej szczegółów można znaleźć na stornie PFRON.

Likwidacja barier architektonicznych – o co chodzi?

Bariera architektoniczna czyli fizyczna przeszkoda ograniczająca osobie niepełnosprawnej możliwość swobodnego funkcjonowania w naszym przypadku to np:

  • zbyt wąskie ościeża drzwiowe utrudniające swobodny wjazd wózkiem inwalidzkim,
  • wysokie progi, stopnie utrudniające przejście,
  • brak uchwytów,
  • zbyt nisko zamontowana umywalka przeszkadzająca w wygodnym korzystaniu,
  • śliska podłoga,
  • wysoka wanna itp.

Gdzie złożyć wniosek o dofinansowanie?

Najczęściej wnioski składa się w Miejskich Ośrodkach Pomocy Społecznej lub Powiatowych Centrach Pomocy Rodzinie właściwych dla miejsca zamieszkania osoby niepełnosprawnej. Wnioski są rozpatrywane w miarę posiadanych przez MOPRy/PCPRy środków finansowych, według ustalonej kolejności (liczy się też kolejności złożenia wniosku).

W jakiej kwocie zwrot za remont łazienki?

Podejmując się remontu łazienki, musimy się liczyć z tym, że maksymalnie otrzymamy zwrot 80 procent kosztów poniesionych w związku z remontem. Pozostałe 20 procent musimy zapłacić z własnych środków. Pamiętać jednak należy, że wsparcie zazwyczaj nie jest na cały zakres prac. Np. przy kompleksowym remoncie łazienki finansowana jest wymiana podłogi (płytki antypoślizgowe). W przypadku wymiany wanny lub brodzika, zwrócone zostaną koszty robocizny oraz materiałów w kwocie 80 procent. Natomiast wszystkie dodatkowe prace, takie jak sufit podwieszany czy dodatkowe płytki poza strefą prysznicową i podłogą, muszą być finansowane już z własnej kieszeni.

Ważne!

PFRON nie zwraca nakładu środków na remont, który wykonaliśmy bez wcześniejszego pozytywnego rozpatrzenia wniosku i podpisanej umowy o dofinansowanie. Dlatego warto z remontem wstrzymać się do czasu otrzymania decyzji o zwrocie części środków za remont.

Podpisując umowę o dofinansowanie zostanie wyznaczony nam dokładny termin, w którym remont musi zostać wykonany. Po zakończeniu prac odwiedzi nas pracownik PFRON, w celu kontroli i przeprowadzenia wizji lokalnej. Po pozytywnym zatwierdzeniu prac, w ciągu kilkunastu zostaną nam zwrócone środki przewidziane w umowie z PFRON na likwidację barier architektonicznych łazienki.

Przed remontem łazienki przeczytaj też: Jak urządzić małą łazienkę?

Jaka szerokość fugi? Spoina wąska czy szeroka?

gres z fugą ułożony w jodełkę

Zaprawa do spoinowania, zwana potocznie fugą lub zaprawą do fugowania, to elastyczne wypełnienie przestrzeni między płytkami ceramicznymi lub kamiennymi. Pełniąca funkcję nie tylko estetyczną, ale i techniczną często pomijaną przy wyborze szerokości spoiny.

Po co fugi?

Spoina pełni bardzo ważną funkcję techniczną często pomijaną przez wykonawców i inwestorów. Płytki ceramiczne lub z kamienia naturalnego pod wpływem wyższej temperatury ulegają deformacji liniowej, oznacza to że zaczynają się rozszerzać. Już na odcinku 5-6 m pod wpływem temperatury mogą rozszerzyć się nawet o 5-6 mm. Gdyby nie było elastycznej przestrzeni między nimi, która kompensowałaby te naprężenia płytki ulegną uszkodzeniu. Odpowiednio dobrana zaprawa do fugowania chroni przed wnikaniem wody i brudu pomiędzy płytki ceramiczne lub kamienne, zabezpiecza ich często niewykończone krawędzie oraz wzmacnia ich przyczepność do podłoża.

Jaka szerokość przewidzianej spoiny?

fuga w narożniku stelaża

Szerokość szczeliny między płytkowej zależy głównie od formatu płytek i od miejsca zastosowania. Przyjmuje się, że minimalna szerokość spoiny nie powinna być mniejsza niż 1/100 długości boku płytki. Dla przykładu przy płytkach o formacie 40 x 40cm szerokość fugi powinna wynosić 4mm. Miejscami szczególnie narażonymi na rozszerzalność termiczną podczas eksploatacji są:

  • tarasy, balkony, schody i elewacje ze względu na zmienne warunki atmosferyczne. Wysokie temperatury latem i niskie zimą,
  • podłogi w ogrzewaniem podłogowym,
  • sauny, baseny, odpływy liniowe ze względu na wysoką temperaturę, parę wodną pod ciśnieniem,
  • a nawet podłogi nie spełniające powyższych warunków np. podłogi w mieszkaniach wystawione na silne nasłonecznienie mogą prowadzić do naprężeń.

Na tarasach, balkonach, schodach zewnętrznych i elewacjach spoina pełni jeszcze ważną funkcję wentylacyjną. Polega to na tym, że wilgoć znajdująca się pod płytkami ceramicznymi lub kamiennymi może swobodnie wydostać się na zewnątrz. Jeśli ten proces będzie zaburzony to wilgoć zmieniona w drobinki wody pod wpływem ujemnej temperatury zamarznie i spowoduje duże naprężenie od spodu, co w efekcie doprowadzi do odspojenia się okładziny.

Zalecana szerokość fug ze względu na format płytki (wg instrukcji ITB Nr 397/2014):

Długość boku płytkiSzerokość spoiny
do 100mmok. 2mm
od 100 do 200mmok. 3mm
od 200 do 600mmok. 4mm
powyżej 600mm5-20mm

Do wybranej szerokości szczelin należy dopasować odpowiednią zaprawę spoinującą. Dostępne na rynku mamy 3 rodzaje spoin:

  • wąską (1-6mm),
  • szeroką (4-16mm),
  • uniwersalną (1-25mm).

Układanie płytek na „styk”

W związku z tym, niedopuszczalne jest układanie płytek na tzw. styk, czyli bez jakiejkolwiek fugi. Zawsze musi być spoina, ponieważ wszystkie ruchy podłoża czy elementów budowli są przenoszone na płytki ceramiczne. Taki błąd może sporo kosztować gdyż prędzej czy później powstaną uszkodzenia i odpryski na krawędziach płytek.

Przeczytaj też: Gdzie stosować fugi epoksydowe?

Odpływ liniowy, czyli prysznic bez brodzika

Odpływ liniowy czy też strefa prysznicowa bez brodzika to nowoczesne wykończenie łazienki, które nie tylko ładnie wygląda, ale też zapewnia dużą wygodę użytkowania.

Planując remont lub wykończenie nowej łazienki, już na etapie projektowania musimy zaplanować gdzie i jaki rodzaj odpływu wybierzemy. Do wyboru mamy kilka rodzajów odwodnień:

  • liniowy – najbardziej popularny i najczęściej stosowany. Konstrukcja składa się z rusztu, syfonu i rynienki ze spadkiem zatopionej w posadzce. Długość odpływu można dostosować do szerokości lub długości strefy prysznicowej. Spadek do odpływu wykonuje się jedno lub dwuspadowo. Zaletą tego odpływu jest to, że woda może być zbierana z całej szerokości strefy prysznicowej.
  • punktowy – niewielkiego rodzaju kratka z odpływem, zazwyczaj montowana centralnie, ze spadkiem z czterech stron wpustu w jego kierunku. Tego typu odpływ jest często stosowany w pomieszczeniach gospodarczych, pralniach czy garażach.
  • narożny – rodzaj odpływu liniowego lub punktowego montowany w narożniku strefy prysznicowej. Spadek jest zazwyczaj dwuspadowy i uformowany na kształt trójkąta.
  • ścienny – ruszt wraz z konstrukcją odpływu ukryty jest w ścianie, a spadek wykonany jest w jego stronę.
przykład wykonania hydroizolacji wraz z zatopieniem taśmy uszczelniającej

Aby zamontować odpływ należy zatopić stelaż w wylewce. W przypadku gdy już mamy wykonaną wylewkę w całej łazience trzeba ją rozkuć w strefie prysznicowej. Podłączamy stelaż z rynną do kanalizacji, a następnie wykonujemy odpowiednie spadki około 2-2,5%. Kolejną czynnością jest wykonanie hydroizolacji pod płytki. W małej łazience zaleca się montaż hydroizolacji na całości powierzchni ścian i podłogi. Bardzo ważne jest też to, aby wykonać izolacje przeciwwilgociową na odpowiednio wysuszonym podłożu zazwyczaj 3-5% wilgotności.

Odpływu liniowego nie można zamontować w każdej łazience. Bardzo częstą przeszkodą jest brak odpowiedniego spadku do pionu kanalizacyjnego. Trzeba brać pod uwagę, że konstrukcja odpływu z syfonem jest montowana w posadzce, stąd podejście kanalizacyjne musi być kilka lub nawet kilkanaście centymetrów niżej niż poziom płytek podłogowych w gotowej łazience. W przeciwnym wypadku odwodnienie może się zatykać i woda nie będzie schodzić z odpowiednią szybkością.

ZALETY odpływu liniowego:

  • łatwo utrzymać w czystości ze względu na minimalizm,
  • zwiększone bezpieczeństwo, licowanie strefy prysznicowej z pozostałą częścią łazienki zapobiega ryzyku potknięcia się przy wchodzeniu, brak bariery architektonicznej dla osoby niepełnosprawnej,
  • mnogość rozwiązań w kształtowaniu przestrzeni oraz bardzo duży wybór stylów pasujących do każdej łazienki,
  • atrakcyjny wizualnie – posiada dużo wzorów maskownicy/rusztu oraz może być nawet wyposażony w podświetlenie LED.

WADY odpływu liniowego:

  • wyższe koszty instalacji, materiałów oraz dłuższy czas wykonania strefy prysznicowej w stosunku do tradycyjnego brodzika,
  • nie nadaje się do każdej łazienki, ze względu na wykonanie odpowiednich spadków nie zawsze jest to technicznie możliwe. Wszystko najlepiej zaplanować przed ukończeniem posadzki,
  • w przypadku złego odpowietrzenia pionu kanalizacyjnego istnieje ryzyko, że woda będzie zasysana z syfonu co będzie skutkowało przykrym zapachem. Przy planowaniu odpływu trzeba wybierać odpowiednie do tego syfony renomowanych firm,
  • przy wąskich odpływach, trzeba regularnie czyścić sitko ponieważ szybciej się zatyka niż przy syfonach brodzikowych.

Decydując się na wykonanie odpływu liniowego warto też rozważyć zastosowanie fugi epoksydowej. Fuga ta jest dużo bardziej odporna na pleśnie i grzyby, które bardzo często rozwijają się na fugach cementowych np. w kabinach prysznicowych w nieckach basenowych.

Więcej o fugach epoksydowych możesz przeczytać klikając w ten artykuł.

Podsumowując, przy planowaniu łazienki z odwodnieniem bez brodzika warto wybrać odpowiednio doświadczonego wykonawcę. Warto też wybierać producentów renomowanych firm np. Viega, TECE, Wiper, Radaway, Kessel, Geberit itp. Z pozoru mogłoby się wydawać dla laika, że kabina prysznicowa z odpływem liniowym jest bardzo łatwa w montażu. Natomiast w rzeczywistości prace montażowe wymagają sporej precyzji i doświadczenia. Niewłaściwie wykonana hydroizolacja, czy też źle wyznaczone spadki, mogą przysporzyć nam w przyszłości wiele kłopotów, których naprawa będzie bardzo kosztowna. Dlatego warto wybrać sprawdzonego wykonawce, którzy posiada doświadczenie, odpowiednie zaplecze techniczne i wykonuje usługi na odpowiednio wysokim poziomie.